Categorie: Laatste nieuws

Eerder had ik al verteld dat zich inmiddels een schooljuffrouw op de missie had gemeld om te zien waar ze zou komen te werken. Helaas
waren Mozes en ik naar Sumbawanga en konden haar dus niet ontmoeten . Mozes ‘ assistent alsmede Roza en Christoffer van de kleuterschool hebben haar verwelkomd. Zij kregen de indruk dat zij zeer verheugd was hier naar toe te komen. Inmiddels zijn Mozes en ik vandaag naar Namanyere geweest en hebben daar niet met de allerhoogste baas gesproken – die was ziek – maar wel met iemand die goed op de hoogte was. Hij bevestigde de komst van de onderwijzeres en vertelde dat er ook nog een onderwijzer in aantocht is . Zo wacht je een jaar op iemand en zo heb je er zomaar twee.

In een brief, die ik helaas niet kan afdrukken omdat ik geen scanner heb , bevestigt hij dat de school in februari start met 2 klassen.
Een klas wordt dan gebruikt als kantoor. Hij vraagt ons tevens voor volgend jaar opnieuw 2 klassen te bouwen alsmede een schoolmeestershuis. Er zit dus continuïteit in. Hij zei ook dat de school in Kilangala zeer noodzakelijk is gezien de bevolkingsgro ei.
Verder hebben we het gehad over de kleuterschool – en ook daarover schrijft hij – en vraagt ons de kleuterschool nog voor 3 jaar te
ondersteunen. Het blijkt namelijk dat dit de eerste keer is dat een bestaande kleuterschool geintegreerd gaat worden in in lagere school .
Ze moeten daar nog ervaring in op doen. Tot nu toe moet een gewone onderwijzer daar les geven. Nu ben ik een ongelovige Thomas geworden, maar ik kan me nu toch niet aan de indruk onttrekken dat dit alles serieus is. Maar goed, ik geloof niet eerder dan dat ik haar gezien heb met eigen ogen.

Inmiddels gaan we wel verder. Morgen gaan we kijken waar de nieuwe lokalen gesitueerd gaan worden. Ook wordt de directeur van de VTC geconsulteerd om een begroting te maken . Die kan ik dan mee naar Nederland nemen zodat we straks een totaal plaatje hebben.
Ondertussen wordt er druk gewerkt aan de stoelen en tafeltjes voor de 2 lokalen om het totaal aantal op 40 per klas te brengen . Voor ieder lokaal waren reeds 25 in voorraad. Ook voor de kleuterschool betekent dit aanpassingen. Wij brengen nu het aantal leerlingen naar 30 en er komt een extra laatste- klas in het meesterskantoor van 10 kinderen om ook hier het totaal aantal op 40 te brengen . [ totaal dus 25 stoelen en tafeltjes]. Ieder jaar kunnen er dus 40 kinderen van kleuterschool direct over naar de lagere school. Ik ben gewoon erg blij met deze ontwikkeling. Ook erg dankbaar dat deuiteindelijke doelstelling in het zicht komt dat de school overgedragen gaat worden. Het wordt geen eeuwigdurend project. Ook de kleuterschool komt in het geheel.

Vallen diverse kanten hoor ik trouwens dat kinderen die van de Ineke Alberda kleuterschool komen het heel goed doen op de lagere school.
Zij behoren in alle klassen tot de besten. Inmiddels zijn de kinderen van de allereerste kleuterklas die Ineke in januari 2006 begonnen is,
beland op de secundaryschool , dus middelbare school. Ongelooflijk. Oscar zegt dat ze het daar ook goed doen . In ieder geval is het fijn dat het werk dat Ineke begonnen is zo wordt doorgezet. Met mijzelf gaat het heel goed . Het is wel druk. Bijna iedere dag zijn er ontwikkelingen , maar dat is juist fijn. Ook met de hond gaat het goed , ja ook tussen de hond en mij floreert het. Hij luistert alsof ik nooit ben weggeweest.

Lieve mensen gegroet.

Lieve mensen van protanz en allen die dit lezen, vooral Peter en Gerda. Ik ben zo blij. Allereerst om Peter, dat alles weer goed lijkt. Wat geweldig. Dit is het beste nieuws van alles. Jullie kunnen weer verder. Ten tweede ben ik blij dat de dienst in Wormerveer goed verlopen is en dat de brief goed is aangeslagen. Fijn dat Gerda aanwezig kon zijn. In het vliegtuig voelde ik me , na e drukke incheck, toch verbonden. Het is goed te weten dat je ergens thuishoort als je zo ver gaat. Ten derde: het is nu vrijwel 100% zeker dat er in februari een onderwijzeres komt. Zij is donderdag al op de missie geweest om kennis te maken. Helaas waren Mozes en ik toen naar Sumbawanga.
Maar ze heeft de school gezien en is heel blij om hier te werken, zei ze tegen Christoffer, het hoofd vd kleuterschool.. Ze is nu weg om haar spullen te halen. Ze komt zo lang in een huis vd missie te wonen. Er staan toevallig een paar leeg. Ze heeft er al een uit gezocht. Haar naam is Julieth Malange, een jonge vrouw.

Ik zei: vrijwel 100%, hoewel het nu wel zeker is. want ik begin steeds meer van de ongelovige Thomas te begrijpen. Ik geloof het niet eerder helemaal zeker voordat ik deze vrouw welkom gekust heb! We zijn nu bezig voor 2 klassen de stoelen en tafeltjes aan te vullen tot veertig. Want het aantal leerlingen zou op 40 komen. Ook worden er in het andere lokaal de ramen ingezet. Het is zelfs niet onmogelijk dat er nog een onderwijzer komt. Maar dat is niet waarschijnlijk. Er zijn zoveel geruchten. Ook op de kleuterschool komen er aanpassingen. Want straks moet de kleuterschool ook veertig kinderen per jaar afleveren. Er komen nu 30 kinderen in een klas ipv 25. En de lerarenkamer gaat gebruikt worden voor een extra klaslokaal voor de oudste leerlingen uit Kipande om het aantal op veertig te brengen die dan alleen het laatste jaar meemaken.
Volgende week woensdag of donderdag gaan Mozes en ik naar Namanyere om daar de prioriteiten te bespreken en een tijdpad op te stellen zodat wij serieus aan de gang kunnen.

Een hele omwenteling. Maar we kunnen vol enthousiasme aan de slag. Ik groet jullie allen. Morgen ga ik hier naar de kerk. De gewoonte is hier dat een bezoeker uit een andere gemeente, namens die gemeente de groeten doet. Ook ik zal morgen namens jullie de warme gevoelens en medeleven vanuit Wormer en Wormerveer doorgeven.

Nelleke Nieuwenhuis is naar Tanzania
Nelleke wilde al in 2006 bij ons komen, maar door het overlijden van Ineke kon dat toen niet doorgaan. Nu is zij alleen naar Kilangala en gaat voor 3 maanden in mijn huis wonen om ook voor mij daar bezig te zijn voor de school.
zie haar eigen introductie hieronder.

Bericht van de plaatselijke overheid wat betreft de samenwerking met de lagere school

Eindelijk hebben wij een positief bericht gekregen van de plaatselijke autoriteiten dat zij willen samenwerken met ons plan voor de bouw van een lagere school in aansluiting op de kleuterschool.

De kleuterschool krijgt de beschikking over een extra akker voor de verbouwing van mais.
De bedoeling is de school op den duur onafhankelijk te maken. Er dienen dus eigen inkomsten gecreëerd te worden. Mozes wil een groot deel van zijn eigen akker voor een luttle bedrag afstaan aan de school. Schitterend!

Hoe zat het ook al weer?
vorig jaar om deze tijd was ik in Klilangala, Tanzania. Mijn voornaamste taak was toen om te onderzoeken of het mogelijk was om een lagere school te bouwen als vervolg op de kleuterschool. Met name de participatie van de plaatselijke overheid was nodig om de onderwijzers te financieren. In samenwerking met Mozes, de manager van de missie, hadden wij een fantastisch plan opgesteld.

De voornaamste punten waren:
1] . groeischool: ieder jaar een nieuw lokaal, een schoolmeester woning, toiletten enz, zodat het aantal leerlingen dat van de kleuterschool afkomt [ veertig] precies opgevangen kan worden op de lagere school, te beginnen met klas 1en ieder jaar een klas erbij.

2] . Maximaal leerlingenaantal per klas veertig! Dat is dus het aantal leerlingen dat van de kleuterschool afkomt. Onderwijs kan dan op elkaar afgestemd worden. Alle onderwijs vindt plaats om hetzelfde terrein.
Veertig leerlingen per klas lijkt veel, maar is daar in Tanzania juist weinig. In Kipande, het naast gelegen dorp, zitten in iedere klas 80 tot 100 leerlingen.

3] . De school kan zo een modelfunctie krijgen zoals de kleuterschool nu ook heeft.

4] . De naam van de school wordt ‘Ineke Alberda’ lagere school. De naam ‘Ineke Alberda ‘ staat ook garant voor kwaliteit.

5] . De missie heeft een geweldig terrein ter beschikking gesteld rondom de kleuterschool, waar volop ruimte is om te bouwen en andere toekomstige activiteiten te plannen. Ook komt er een aparte ruimte waar de onderwijzerswoningen kunnen komen. [ volgens de Tanzaniaanse regels moet een school afgeleverd worden met onderwijzerswoningen] .

6] . De lokalen, huizen enz. worden weer gebouwd door aan de missie verbonden Vocational Training Centre, een soort ambachtsschool, waar leerlingen een beroepsopleiding krijgen. De bouw is dus een schitterende oefenmethode. De VTC heeft ook de kleuterschool gebouwd, een waar huzaren stukje. Ook gaan er zoveel mogelijk mensen uit het dorp bij de bouw betrokken worden .

7] . Kilangala wordt op deze manier een educatiecentrum, waar straks alle typen van onderwijs mogelijk zijn. Kleuter, lageronderwijs, beroepsopleiding, en even buiten het dorp een al aanwezige secundary school. [ havo-vwo ] . Een geweldige stimulans voor de plaatselijke bevolking.

Belangrijk was\is de participatie van de overheid, zij moet het onderwijzend personeel financieren. Ook al zijn de salarissen daar in verhouding erg laag, op den duur is het onmogelijk deze te blijven financieren. Bovendien zit hier ook een principiële kant aan. Uiteindelijk moet de school vanuit Tanzania gefinancierd worden .

Hoe ging het verder:
aanvankelijk hadden wij een heel goed gesprek met een hoge functionaris in Mnamanyere, het district waar Kilangala onder valt. Men zag geen enkele belemmering. Men was zelfs enthousiast. Wij zouden onze punten in een officiele brief moeten onderbrengen, waarna de procedure zou kunnen starten. Deze brief is door de missie nog voor mijn vertrek verstuurd.

Helaas, na een maand kwam er een soort afwijzing. Er gebeurde een hele tijd niets tot er in november een brief kwam. Zo mogelijk publiceer ik de brief op Picasso.

Wat nu?
wij gaan in het bestuur gedegen praten of wij het project van de lagere school nog willen doorzetten.
Er moet nog een duidelijker contract komen met de overheid.
ProTanZ zal verbreed moeten worden ten einde de financiele lasten de komende jaren te kunnen dragen.
Plan van aanpak

ik wil nu wat regelmatiger publiceren, dus volgende maand verder.

Introductiebrief Nelleke

Mag ik mij even voorstellen…..

Mijn naam is Nelleke Nieuwenhuis,53 jaar,en getrouwd met Eric Treep. Het is ons tweede huwelijk. Samen hebben wij 6 kinderen en sinds 31augustus van dit jaar de trotse grootouders van een kleindochter.We wonen in Zeist en al onze kinderen zijn inmiddels uitgevlogen.

Ik ben jarenlang in het basisonderwijs werkzaam geweest.De laatste 10 jaar ben ik met veel plezier werkzaam in de zorgsector. Eerst in de psychogeriatrie en later in de zorg voor verstandelijk beperkten. Op dit moment ben ik werkzaam als zorgcoördinator voor mensen met een verstandelijke beperking en, daarbij, een psychiatrisch ziektebeeld.

6 jaar geleden kreeg ik van mijn man en kinderen “toestemming” om 3 maanden vrijwilligerswerk te gaan doen in Suriname. Een lang gekoesterde wens kwam uit……Daar bleef het niet bij! 3 jaar later ging ik weer…nu naar Ghana. Tijdens mijn verblijf in beide landen heb ik m’n oude vak weer opgepakt;onderwijs geven, bezig zijn met kinderen.

En nu dan naar Tanzania.

Via het Zeister Zendings Genootschap kwam ik , bijna 4 jaar geleden al, in contact met Protanz en dus met Herman en Ineke. De contacten werden gelegd en ik was welkom in Tanzania om hen te ondersteunen bij hun aktiviteiten. Niet lang na de eerste kennismaking overleed Ineke. Een klap voor Herman en zo vele anderen. Het betekende ook dat mijn komst naar Tanzania niet doorging. Mijn plannen moest ik wijzigen en ben uiteindelijk naar Ghana vertrokken waar ik met veel plezier gewerkt en gewoond heb.Toch bleef ik het project van Ineke en Herman volgen via internet.Het afgelopen jaar heb ik het contact met Herman weer opgepakt en het gaat nu gebeuren; van 3 januari tot 1 april 2010 ben ik in Kilangala! In overleg met Herman ga ik me met verschillende aspecten van de school bezig houden. Ik kijk er naar uit en hoop iets te kunnen betekenen voor de school. Ik mag wonen in het huis van Herman en daar ben ik erg blij mee. Het ziet er geweldig uit. Mijn man komt de laatste 3 weken van mijn verblijf. Dat vind ik heel fijn, omdat ik mijn ervaringen dan nog beter kan delen. We gaan dus samen weer terug naar Nederland.

Mocht u het leuk vinden om eens iets te lezen over mijn belevenissen aldaar, dan kan dat. Via internet nellekeuitzeist.waarbenjij.nu zal ik regelmatig van me laten horen.

Vriendelijke groeten, Nelleke Nieuwenhuis.

Gisteravond vergadering met Mozes en de leraren van de kleuterschool. Wat is het toch een groep fijne mensen die zich echt betrokken voelen bij de school en het belang zien dat kinderen een goede kans krijgen. Ze willen ook doorgeven dat zij zelf zo’n goede kans hebben gekregen en die ook benut hebben. De kleuterschool en nu de ontwikkeling van de lager school beschouwen ze echt als uniek. Ook voor Mozes is onderwijs, educatie , een droom die nu gestalte heeft gekregen en gaat krijgen (hoop ik) in de voltooiing van de basisschool.

Ja, aan die basisschool zitten heus nog wel haken en ogen maar het is niet onmogelijk daar mee door te gaan. In tegendeel: het heeft alle kans van slagen. Natuurlijk is het financiële plaatje daarbij het belangrijkst. Woensdag en donderdag ben ik naar Kipande geweest en heb ik de lagere school bezocht. De school heeft zo’n duizend leerlingen die in een zevental klassen moeten worden ondergebracht. Ik heb ook de toiletten in ogenschouw genomen (temeer daar we daar o.a. morgen over gaan vergaderen, de toiletten voor de school in Kilangala): erbarmelijk! De lagere school in Kilangala zal echt een zegen zijn doordat het de school in Kipande meer ruimte zal geven. De school is in 1976 in gebruik genomen, maar sindsdien is er weinig meer aangedaan. De ruiten zijn verdwenen of er zijn alleen nog gevaarlijke scherven (ik heb alles op foto’s staan). Wat leuk is, is dat ik nu alle kinderen op de foto heb genomen die, sinds Ineke en Christoffer met de kleuterklas zijn begonnen, op school zijn geweest. Het zijn er wel een stuk of 60 (ik heb ze nog niet geteld) en de oudsten zitten nu in de derde klas.

Ineke en ik zijn precies 4 jaar geleden hier gekomen (begin februari 2005) en de kleuterklas is half januari 2006 van start gegaan. De school draait nu een jaar fantastisch. Natuurlijk staat ieder jaar op zichzelf en bieden behaalde resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst, maar ik heb alle reden om aan de betrouwbaarheid en inzet van de leraren niet te twijfelen. ook aan de ouders ligt het niet: de ouders zijn zeer betrokken. Opleiding en scholing wordt nu als zeer belangrijk gezien, dat is een enorme vooruitgang. Gister kwam een vader uit Kipande met zijn dochtertje. Zij was niet op de foto gekomen en dat wilde hij wel graag. Wij maken vaak het grapje, bij wie het vandaan komt weet ik niet meer, dat de toekomstige president van Tanzania misschien wel van de Ineke Alberda School komt.

De kinderen gaan graag naar school. De week nadat de school weer begonnen was, scholen beginnen hier in januari, zag ik steeds groepen kinderen nog al heel vroeg in hun groene uniformpjes weer naar Kipande vertrekken. Ik vroeg of er geen toezicht was, maar dat was niet de oorzaak: het waren de kinderen die nu naar de lagere school in Kipande moesten, maar gewoonte getrouw naar Kilangala waren gelopen (daar kreeg je ook pap, dus wat zou je in Kipande doen). De eerste schooluren gebeurt er ook vaak wat anders: de kinderen weten (nog) niet hoe ze naar de wc moeten, dus zoeken ze naar een plaatsje (soms in de hoek van de klas, soms buiten) waar zij hun plas kunnen doen. Zij worden dan begeleid naar de toiletten: binnen een paar dagen weten ze dat ze de wc moeten doortrekken en vinden ze het helemaal niet eng meer. Thuis zijn de meesten gewend om op een andere manier hun behoeften te doen.

Morgen hebben we de laatste besprekingen over de huizen voor de leraren. De tekening en de prijs die ik van mr. Zumba, het hoofd van de ambachtsschool kreeg, waren veel te hoog. Ik begrijp die man (en niet alleen die man) soms niet. Morgen gaan we discussiëren over de prijs voor een huis en de eerste toiletten voor de lagere school. Een huis bouwen moet haalbaar zijn voor 5000 euro, hoger ga ik ook niet. We zullen zien. Woensdag wil ik naar huis gaan met het volledige plaatje. het zal hard werken worden om het benodigde geld bijeen te krijgen.

Vele mensen vragen naar wilde dieren: die zijn hier niet, behalve slangen. Charly is gebeten door een slang, maar had gelukkig nieuwe laarzen. Op mijn erf heb ik 2 kleine zwarte slangen gevonden en een in mijn wc op de drempel van mijn slaapkamer (gelukkig ook klein). Verder is het de mierentijd, gelukkig heb ik ze nog niet in huis zoals vorig jaar. Voor iedere mierentype hebben ze een eigen naam: sisimizi zijn kleine mieren, siafu iets grotere en rode mieren hebben een andere naam.

Ik ga dit nu opslaan en versturen…

De laatste week in Kilanga. Vandaag over 14 dagen hoop ik weer thuis te zijn. Volgende week rijden Mozes en ik naar Dar es Salaam en de week daarop vlieg ik. De brief naar de overheid om een registratie voor de Ineke Alberda lagere school te krijgen is in concept klaar en gaat deze week de deur uit. Het moeilijkste punt in alles is dat de leraren een huis van de school krijgen. Deze week, vandaag waarschijnlijk, hoor ik de prijs. Ik ben benieuwd of alles te financieren is, juist nu overal in de wereld zo’n crisis is. Ik ben niet zo op de hooogte van het wereldnieuws (heb wel de inaugeratie van Obama gezien (maar van Nederlandse mensen uit Kipili (Bert en Marjo) hoorde ik gisteravond dat de crisis nog lang niet voorbij is. Ik heb vannacht in sumbawanga gelogeerd want ben bezig om mijn verblijfsvergunning weer te verlengen, maar alles zou vandaag klaar zijn. Tutaona: wij zullen zien.

Het plan voor de school is goed. ieder jaar levert de kleuterschool 40 leerlingen af. De oogst van dit jaar zou dan meteen door kunnen naar de eerste klas van de lagere school. Er zijn nu drie klassen in een ver gevorderd stadium, dus als ieder jaar een klas afkomt kunnen we in 7 jaar de school af hebben. De grond is gereserveerd, ook voor de huizen van de onderwijzers; het is een echt mooi complex. We kunnen echt planmatig werken, hoe bestaat het. Probleem vormt nog steeds de financiering. Thuis moet ik dus goed met mijn bestuur spreken hoe we dit gaan aanpakken en oplossen.

De kleuterschool draait inmiddels weer naar behoren. in total zitter er 100 leerlingen op. Drie ochtend klassen en een middag klas. Vorige week was er een malaria onderzoek. Van de 100 kinderen blijken er 10, dus 10 procent in meer of mindere mate malaria te hebben: zij krijgen een kuur. Het zijn natuurlijk maar momentopnamen, maar malaria is hier onder de mensen en vooral bij kinderen (hoewel dit niet een echt malaria gebied is) toch een van de belangrijkste doodsoorzaken. Preventief werken is wel van belang. De ouders zijn heel trots op de kleuterschool en de lagere school zal voor heel veel mensen een uitkomst zijn. 

Is mijn reis geslaagd? Afgezien wat de prijs van een leraarhuis zal zijn, vind ik dat we nu weten waar we aan toe zijn. Natuurlijk kan de overheid nog dwarsliggen, maar iedereen verwacht dat van die kant geen echte problemen komen. De streek van Kipande is zelf voor begrippen hier een overcrowde school; de school staat slecht bekend, ze zeggen dat de lagere school in Kilangala voor de overhei een geschenk uit de hemel is en er ligt een prachtig plan dat enorm goed op elkaar aansluit. Ik denk dus wel dat het doel van deze reis gehaald is. Ik heb de benodigde contacten gelegd, het plan is klaar.

Wat de beslissing echter zal zijn is nog wel de vraag. Het plaatje wordt in ieder geval duidelijk.

Lieve allemaal,

Eindeleijk is het dan zover dat er een bericht van mij komt uit Tanzania. Om maar met vandaag te beginnen. Vanochtend zijn alle kinderen van de school Ineke Alberda geprikt op malaria. dit kan dankzij een gift van mijn huisarts of liever zijn praktijk (ik moest aan mijn eigen schooltijd denken als de schoolarts kwam). Daarna naar sumbawanga om naar het internetcafe te gaan. want eigenlijk heb ik op gister gewacht met dit stukje te schrijven. Helaas is mijn computer kappot gegaan dus ik schrijf dit maar rechtstreeks uitr mijn hoofd.

Herinnert u zich nog dat ik als mijn belangrijkste doel van dit bezoek aan Kilangala had gesteld om contact met de overheid op te nemen over de mogelijke registratie van de in aanbouw zijnde eerste fase 3 klassen van de lagere school. Dankzij Mozes (die overal de weg weet) hadden we gister een afspraak in de districtshoofdstad Namnayere (60 km de andere kant op dan Sunbawanga, de hoofdstad) met de hoogste baas op onderwijsgebied, een vrouw (heel veel hoge functionarissen zijn hier trouwens vrouwen). Helaas bleek zij niet aanwezig te zijn vanwege een onverwachts bezoek van een functionaris van de leidende staatspartij. Nu kregen wij de op een na hoogste functionaris te spreken, ook een vrouw. Ik moet zeggen dat dit een kordate tante was die van wanten wist; ze was heel duidelijk. Ik ben haar naam natuurlijk even kwijt, dus noem ik haar maar ’tante’.

Uiteindelijk kwam het gesprek er op neer dat de overheid de nieuwe school wil registreren als een officiele Tanzaniaanse lagere school (shule ya msingi, de naam betekent ook basisonderwijs). -de naam ‘ alberda voor de school’ is geen probleem. -het maximale aantal leerlingen per klas zal zijn 40. (45 is het officiele maximum, maar in kipande zijn er 1000 leerlingen en 9 leerkrachten). -de overheid zal de leerkrachten betalen. -wij hebbn geen invloed op de benoeming maar er komen goed opgeleide leerkrachten. -de kinderen die door de kleuterschool worden ‘afgeleverd’ (met de middagklas erbij ook in het totaal 40) kunnen doorstromen naar de eerste klas van de lagere school, zodat de opleiding helemaal het stempel ‘ineke alberda’ krijgt. dus van het eerste jaar kleuterschool t\m het laatste jaar lagere school 10 jaar. – de overheid steunt het hele project -in een latere fase zou ook de kleuterschool in het overheidscircuit kunnen worden opgenomen als wij dat willen.. Deze tante was duidelijk: ze wilde geen vermenging met Kipande. dat vond ze niet goed voor de leerlingen. Beter is het om de ‘vruchten’ in Kilangala geheel te verwerken.

Kilangala krijgt dus op deze manier een geheel eigen opleidings mogelijkheid. wij moeten wel de officiele weg bewandelen: een officiele brief met plannen enz. maar zij zag geen enkel bezwaar en zegde alle medewerking toe. van onze Kant: protanz levert de 7 lokalen, waarvan er nu drie in een vergevorderd stadium zijn. daarbij komen ook toiletten en een kantoor. wij stellen voor om alles kalm aan te doen (pole,pole). per jaar een klas. de eerste klas zou kunnen worden geopend in januaei 2010. de huidige kinderen van groep c in de kleuterschool worden dus de eerste leerlingen, daarna groeit de school ieder jaar een klas door dus per jaar met de leerlingen mee. Maandag as gaan we met een aantal mensen de brief opstellen en de plannen verder bespreken. ik ben erg blij met dit resultaat, maar ben me bewust dat een en ander ook een wissel op protanz en mijzelf legt. Overigens ondersteunt de hele regio het plan. ook de school in Kipande. (het hoofd van die school was mee naar Namanayere). De school in kipande zal door de ineke alberda school enorm worden ontlast. ik vroeg aan het hoofd of hij niet ‘jaloers’ is (jalouzie is overigens iets dat ze nauwelijks hier kennen). hij zei ‘nee, waarom, ik word er alleen maar beter van. De drie lokalen in aanbouw zijn uitwendig nu zo goed als klaar. de daken zitten erop. nu van binnen nog. er is sinds de opdracht ontzettend hard aan gewerkt. ik hoef er absoluut niet achteraan te zitten zoals vorig jaar.

De missie heeft voor het geheel van de school het school terrein nog aanzienlijk vergroot. de kleuterschool heeft dit jaar heel goed gedraaid. alle lof. oscar heeft zijn opleiding gedaan. de eerste juf is nu op weg naar de opleiding in morogoro. de school krijgt een echte professionele uitstraling. er is nu ook een soort oudercommissie, (kamati ya wazazi) met een echt bestuur. op de vergadering waar ik bij was is besloten dat de ouders zelf een sweeter moeten kopen. (het kan daar echt koud zijn). verder werd er aangenomen dat ouders 2000 tsh per kind moeten betalen als een van de ouders niet opkomt draven voor het wieden van de schoolakker. ook is afgesproken dat de school stap bij stap onafhankelijk wordt. vanaf volgend jaar 2010 moeten de uniformen door de ouders bekostigd worden.

FOTO’S VAN UITBREIDING [ 1e fase ] 
vanochtend kreeg ik met de post foto’s uit Tanzania. Mozes heeft foto’s gemaakt van de bouw van de eerste drie klaslokalen van de nieuwbouw . je ziet de rotsblokken voor de fundering [ uit de bergen gehakt] , het zand, de fundering zelf en de eerste opgemetselde muren. Het is  goed dat ik er naar toe ga, want ik heb het idee dat het niet helemaal conform mijn tekening is . Maar op een foto kan je het natuurlijk niet helemaal zien . in ieder geval positief dat ze al zo ver zijn . 
Op de afbeeldingen is het duidelijk te zien dat het de droge tijd is . Alles is kaal. Inmiddels is de regentijd aangebroken. De bouw zal nu wel wat bemoeilijkt worden . 

PICASA WEBALBUM
Vanochtend heb ook [ na veel moeite] een WEBALBUM geopend . Namelijk PICASA van Google. 
Wilt U een selectie van bovenstaande foto’s  bezien dan kunt U naar dat webalbum gaan via onderstaande link

http://picasaweb.google.nl/stichtingprotanz/

[of copieer dit adres naar de adressenbalk. eventueel even dubbelklikken op de map] 

op deze link publiceer ik in het vervolg alle foto’s , voor zover ze niet op de site komen te staan . Dit is een prachtige aanvullig op de site.

NOG VERDER VERNIEUWDE SITE.
Ook de site is verder vernieuwd: alle vaste gegevens zoals bankrekeningnummer staan nu boven in het frame, zodat ze niet steeds overgetypt hoeven te worden .
het fijne van de nieuwe website is dat ik er af en toe een nieuw stukje op kan zetten .
Waarom heet een blog trouwens blog en niet wlog ? want is toch de afkorting van weblog? 

DE TIJD GAAT SPANNEN
Het is maar goed dat Tim boven de website de tijd  laat aflopen tot ik naar Tanzania ga, want dat houdt mij bij de tijd. er moet nog zoveel gebeuren : voor Tanzania zelf, wat ik moet meenemen en voorbereiden, maar ook er om heen . De grote treurwilg in mijn tuin wordt in de laatste week gekapt. Eerst dacht ik dat ik geen vergunning hoefde, maar dat bleek een misrekening. Ik moest wel degelijk een vergunning. Die is in principe ook verleend; alleen er moest daarna nog een bezwaartermijn van 6 weken in acht worden genomen . dat komt dan precies in de laatste week voor ik wegga. gelukkig kan ik er wel bij zijn nu . Zo zijn er nog veel dingen te regelen , al was het alleen maar  sinterklaas cadeautjes kopen .

SPONSORS
Zoals ik U vorige keer beloofde , hierbij een lijst van sponsors

Lemster mannenkoor
Een verheugende mededeling; vrijdag 14 november was ik bij de officiële verschijning  van de nieuwe DVD van het Lemster Mannenkoor olv Harm van der Meer met een gevarieerd aanbod aan kerstliederen “want in Bern is foar us berne” . Protanz kreeg een cheque aangeboden met een vorstelijk bedrag van 1630 euro. Bovendien was de collecte ook bestemd voor ProTanZ . Die bracht ruim 600 euro op. U kunt deze DVD bezien en bestellen via de site: www.lemstermannenkoor.nl    of telefonisch   0513-551266

Wormerland geeft om…..
Deze stichting zet een actie op touw in de gemeente Wormerland [ Zaanstreek] om geld bijeen te zamelen ter aanschaf van de schoolinrichting voor de uitbreiding.

DeHaCe, Breda [ bedrijf van mijn broer] schonk een bedrag van 2500,00 euro voor de bouw van de uitbreiding.

ZZG, Zeister Zendings Genootschap, te Zeist verdubbelde een bedrag van 7500,00 euro tot 15000,00 euro. Ook voor de bouw van de Kleuterschool verdubbelden zij een bedrag van 5000,00 euro. Bovendien krijg ik van hen heel veel steun. 

Gezamenlijke kerken Wormer, diverse acties 3500,00 euro

PKN gemeente Wormer, opbrengst van  maandelijkse collectes  

Vorig jaar rond deze tijd hadden de kinderen en meesters van de Kabas-school in Franeker een 
schitterende avond georganiseerd die 1300,00 euro opbracht.

en natuurlijk niet te vergeten collectes in kleuter- en andere scholen.
En het belangrijkst van alles : kleinere en grotere giften van mensen.
Juist Deze giften vormen de ruggengraat van ons werk . Laat U aub niet afschrikken door die grote bedragen hierboven , maar juist door Uw inbreng kan ons werk doorgang vinden .

ik hoop dat ik nu niemand ben vergeten , want dat is het lastige, noem je er een dan moet je alle noemen .

CD-R0m
voor de actie van Wormerland geeft om… heb ik een cd-r0m samengesteld met allerlei materiaal over de bouw van de school, de eerste schooldag, tekeningen, artikelen vanaf het begin van ons werk . De cd-r0m geeft dus een prachtig overzicht van het werk tot nu toe .
Mocht U deze cd-r0m ook willen hebben geef dan mij een seintje. ik breng 5 euro in rekening voor onder andere portokosten .
hermanhendricks@gmail.com of herman.hendricks@protanz.nl
Nu, met de volgende blog zit ik misschien al in Afrika.

Nieuwe website
U ziet een iets minder gelikte uitvoering dan de vorige [ met bewegende olifanten enzovoort] , maar een wel zo overzichtelijke website. Tim van de Weg, onze webmaster, heeft heel veel tijd gestoken in de nieuwe opzet. Hij beheerst de moeilijke kunst van het weglaten.
Ik bedank hem voor het vele werk dat hij weer verricht heeft .

Voordeel van een en ander is, dat is dat ik nu zelf stukjes kan plaatsen, waardoor de website vaker vernieuwd kan worden en dus actueler blijft. De vorige bijdragen verschijnen dan hiernaast onder het [ oranje] kopje: ”laatste nieuws” . Onder het kopje ”populair”  zijn bijdragen van Ineke te vinden.
Ook kunt U nog altijd in het gastenboek schrijven onder het groene hoofdje. [ schrijf eens een stukje ! ] Daar is ook nog het condoleanceregister wat betreft het overlijden van Ineke te vinden onder de betreffende link .
Wilt U contact via email dan kunt U via die link verder komen . Zie ook de gegevens boven dit artikel.

Weer naar Kilangala.
7 december aanstaande ga ik, als alles goed is, weer naar Kilangala . ik heb de reis al geboekt. Ik nummer de reizen. dat om voor mij zelf ook wat greep te houden op de gebeurtenissen. Dit is reis nummer 6 , afgekort Tz6. De eerste reis was samen met Ineke een verkenningsreis, bij de 2e – we zouden toen voor 3 jaar daar blijven , is Ineke overleden.
De 3e was samen met mijn kinderen, de 4e en 5e waren met Noel. 

Nu, de 6e keer, ga ik alleen. Best spannend. Het is altijd prettig om wat aanspraak te hebben of te kunnen overleggen als de situatie zich daartoe leent. Maar misschien is het ook wel eens goed om alleen te gaan . Er liggen daar nog zoveel herinneringen . Bovendien hoef je in Tanzania niet eenzaam te zijn . Er zijn altijd gastvrije mensen . Overdag lopen mijn jongens op het erf en heb ik veel activiteiten . ’s avonds kan ik naar Mozes, de manager, gaan en zondags is er de kerk. Daarna wil je misschien ook wel eens alleen zijn . En er is altijd nog mijn lieve hond Sep die daar nu al weer twee jaar daar is .

Bij iedere reis formuleer ik een doel. Wat probeer ik tijdens die reis te bereiken ? 
Voor Tz6 heb ik 2 speerpunten:

1. Hoe staat de bouw van de eerste fase van de uitbreiding ervoor? Wordt het geld goed besteed? 
2. Overleg met hoge autoriteiten over de mogelijkheid om op den duur een basisschool te stichten, waarbij de overheid de onderwijzersalarissen betaalt en wij voor de gebouwen zorgen.
Voorwaarde is dan wel dat de ideeën die ten grondslag aan de Ineke Alberda School liggen ook dan blijven gelden.
Dus geen klassen van 100 leerlingen met een onderwijzer, maar klassen met max 25 -30 leerlingen . 
Volgende keer verder hierover .

Stand Donateren
er zijn nu 2 nieuwe sponsoren actief.
1. De stichting ‘Wormerland helpt…’ is een actie gestart om de meubels, schoolinrichting , en leermiddelen voor de 1e fase van de uitbreiding te financieren.
2. Het ‘Lemster Mannenkoor‘ , olv  Harm van der Meer, brengt een unieke kerst-dvd uit met Friese liederen “want een Bern is foar us berne”. Van iedere verkochte dvd krijgt Protanz een euro. Mocht U zo’n DVD willen? het handigste is dan toch een mailtje naar ye sturen naar e.hornstra@home.nl . maar wees er vlug bij, want de verkoop gaat razend snel.

prachtige initiatieven

Lieve Mensen, 7 december 0m 10.00 uur vertrek ik weer naar Dar Es Salaam met de KLM. In Tanzania ga ik kijken hoe het niewe project verloopt. Het nieuwe project is de bouw van 3 extra lokalen op het terrein vd kleuterschool.

Officiële Naam van de School Ineke Alberda tijdens onze eerste reis naar Tanzania

SHULE YA ELIMU YA AWALI YA INEKE ALBERDA
“School voor het aanvangseducatie Ineke Alberda”
Ineke Alberda Kleuterschool
Ineke Alberda Nursery School

Korte historie van de School
door Ineke gesticht in januari 2006.
Ineke overleden 15 maart 2006.
Meester Christoffer blijft volhouden.

Schoolgebouw
Tekening en Contract Schoolgebouw 5 januari 2007. Meester Christoffer naar opleiding, Oscar vervangt hem. Begin van de Bouw 8 januari 2007. Officiële erkenning Tanziniaanse Overheid als kleuterschool 2 augustus 2007, nummer RK.EA.04/2/0028. Begin Bouw Keuken-toiletten-gebouw september 2007. Meester Christoffer klaar met opleiding december 2007. Bouw klaar begin januari 2008; Officiële opening 19 januari 2008; Eerste hoofdmeester: Christoffer. Eerste schooldag 21 januari 2008 met 75 kinderen; 2e meester, Oscar, naar opleiding. Sinds januari 2006 tot eind 2007 zijn reeds 60 kinderen “geslaagd” voor verplichte toelatingsexamen Basisschool.

Pedagogische uitgangspunten
Kinderen van vier t/m zes jaar de gelegenheid bieden tot educatie die zij anders totaal ontberen. Kleine klassen [25 leerlingen ipv 150 per klas] waardoor de leerlingen kans krijgen tot ontplooiing.. Naast elementaire vaardigheden als lezen, schrijven, rekenen, inzicht in tijd en ruimte, enz. behoort tot het lesprogramma het leren om liefde en zorg te ontvangen, maar ook het leren liefde en zorg te geven. Aanstekende educatie: kansen voor lokale mensen: bv meesters rekruteren uit plaatselijke bevolking, Ook de meesters moeten naar school; de plaatselijke Technische School krijgt met de bouw een geweldige leeropdracht. Door de kinderen krijg je ook een band met de ouders, waardoor een uitbouw naar volwasseneneducatie. De school heeft een christelijk uitgangspunt, maar is absoluut aan geen enkele Kerk, Geloofsrichting of Politieke Partij of Politieke Richting gebonden. De school staat juist open voor iedereen. Daarom wordt er ook geen Schoolgeld geheven. Leermiddelen, maaltijd en uniform zijn gratis om de school laagdrempelig te maken en te houden. Wel wordt van de ouders verwacht dat zij meehelpen op de schoolakker.

Stichting ProTanZ
Opgericht ter ondersteuning van het werk van Herman en Ineke voor hun educatieve werk in Kilangala, Tanzania. Hoofddoel volgens Statuten: Bevordering van educatie in het gebied ten Noorden van Sumbawanga in de provincie Rukwa, Tanzania. Akte van Oprichting 11.10.2005, KvK Friesland, inschrijving handelsregister: 18.10.2005, dossiernummer: 01110603, site: www.protanz.nl, email; mail@protanz.nl

!! ANBI [belangrijk voor uw opgave Inkomsten- en\of Vennootsschapsbelasting]
Sinds 1 januari 2008 zijn wij door de Belastingdienst aangemerkt als een Algemeen Nut Beogende Instelling. Particulieren en Bedrijven kunnen hierdoor hun giften aftrekken van de Inkomsten- Vennootschapsbelasting. ProTanZ hoeft over de ontvangen giften, legaten e.d. zelf ook geen belasting te betalen. Fiscaalnummer: 8151.23.954, Bankrekening 1152.61.265 t.n.v. Stichting ProTanZ te Wormer (zo nodig onder vermelding van een specifiek doel).

Secretariaat Eerste groepsfoto met alle 75 kinderen op bordes
Mvr. Gerda Bak-Battem
Zaandammerstraat 40,
NL-1531 DR Wormer
mail: gerda.bak@orange.nl

Mijn Adres
Herman Hendricks
Ald Haven 43,
NL-8823 SR Lollum
mail: hermanhendricks@gmail.com