Introductie van Flip en Felice de Haan

Flip en Felice de Haan hebben dit jaar 8 maanden in Kilangala gewoond en hebben daar voor de stichting Solko aan het landbouwproject gewerkt, maar ze hebben ook heel veel voor de school gedaan. Felice heeft op de kleuterschool geholpen (zij was oorspronkelijk onderwijzeres), Flip heeft heel voor ProTanZ betekent door allerlei organisatorisch werk voor ons te verrichten. Daar zijn wij hen zeer erkentelijk voor.

Maar zij hebben nog een gave, namelijk dat zij graag blogs en stukjes schrijven. Nu zijn zij bereid om ook blogs en stukjes voor onze site te schrijven over de ‘Ineke Alberda Scholen’. Twee van die blogs worden er bijgaand al geplaatst, zij schreven die tijdens hun verblijf in Kilangala. Als alles goed gaat, gaan zij in december weer voor een aantal maanden naar Tanzania. We kunnen dus op deze site meer stukjes van hun verwachten.

Herman Hendricks,
Coördinator ProTanZ

Film over de Kilangala en Katembo Missie, genaamd ‘NURU’

De film is gemaakt onder auspiciën van de Trijntje Beimers Stichting en het Zeister Zendingsgenootschap door 2 studenten aan een mediaopleiding van de Hoge School in Leeuwarden: Tjebbe Witteveen & Thomas Corte

‘Nuru’ komt uit het Swahili en betekent ‘Licht’.
Wij werken als Stichting ProTanZ nauw samen met de Trijntje Beimers Stichting en het ZZg is een van onze belangrijke sponsors. De ‘Ineke Alberda Scholen’ zijn gesitueerd op de Kilangala Missie. Vandaar dat wij aandacht aan de film besteden. De film is gemaakt vanwege het 50 jarig bestaan van de Kilangala Missie en het 40 jarig bestaan van de Katembo Missie.

Beide missieposten zijn gesticht door Trijntje Beimers, een verpleegster, die gedreven door haar geloof in de jaren 50 naar Tanzania vertrok en daar als zendeling ging werken. Uit haar arbeid is ontzettend veel voortgevloeid, zoals het hospitaal, het weeshuis, het evangelisatieblad [NURU], een ambachtsschool [VTC]. Nu werkt ook de stichting SOLKO daar aan een landbouwproject en vanaf 2006 ontwikkelen wij als Stichting ProTanZ het ‘Ineke Alberda’ Scholenproject, bestaande uit een kleuterschool en een lagere school.

De film geeft een indrukwekkend overzicht wat de missiepost allemaal doet. Je krijgt een goede indruk van alle taken. Ook wordt in de film aandacht besteed aan het onderwijs, met name de kleuterschool komt goed aan het licht. Helaas zien we geen beelden van het lagere school-complex, ook niet met de drone-opnames. Dat vind ik jammer, maar voor de rest is het een prachtige film. Bij de aftiteling wordt ook de naam van Protanz genoemd. Dat vind ik wel zo correct, want in de film komt dat verder niet tot uiting.

De mooiste fragmenten vind ik de beelden van de honderden kinderen in hun uniformpjes die daar nu inmiddels naar school kunnen, in een gebied waar vroeger totaal geen onderwijs was.

klik voor het filmpje: Nuru documentaire

 

De kleuterschool in Kilangala…vervolg

Het is 4 maanden geleden sinds de blog over de kleuterschool, dus tijd voor een update. Er is veel gebeurd sindsdien. Op 23 mei zijn de 4 leerkrachten begonnen met hun studie voor het middelbare
schooldiploma.

Er is veel overleg geweest en omdat hun salaris veel te laat kwam, waren de leerkrachten net te laat voor de officiële registratie voor dit schooljaar. Nu wordt dit jaar, 2017, gebruikt om ze klaar te stomen voor de pre-secondary test (een soort cito eindtoets). Daarna moeten ze in 2 jaar het diploma halen via een speciaal volwassenonderwijs programma, aangepast aan hun situatie. Dus tot november 2019 hebben ze elke middag les van 13 tot 17.30 uur in een van de kleuterlokalen. De docenten van de middelbare school komen daarheen om de lessen te geven! Het is behoorlijk intensief, want er komt ook nog veel huiswerk bij. Ze lopen tegenwoordig altijd met hun schriften onder de arm en zijn heel fanatiek.

De kleuters komen elke dag van 9 tot 11 uur naar school en ze worden klaargestoomd voor de eerste klas van de Primary school. Ze zijn meestal 4 als ze komen, maar er is een nieuwe regel dat ze pas naar de eerste klas mogen als ze 6 zijn en minstens één jaar kleuteronderwijs hebben gehad. Wat moeten ze volgens het curriculum dan kunnen? De cijfers 1 – 10 kunnen schrijven, kunnen tellen en alle letters kunnen benoemen en schrijven! Ga er maar aan staan! Daarom wordt er elke dag geschreven, eerst op een lei en dan in een schrift. Dat vormt het grootste deel van het onderwijs in de 4 kleutergroepen. De dagen zijn vrij eentonig: van 9 tot 10 schrijven en daarna buiten spelen tot 11 uur. Alleen de oudste kleuters gaan meestal korter naar buiten.

De ouders moeten zelf schriften kopen met het gevolg dat ze allemaal verschillende lijntjes hebben. We proberen nu te regelen dat de school gaat inkopen en de ouders de schriften van school kopen, zodat elk kind dezelfde schriften krijgt. Leren schrijven met een hulplijntje op de juiste plaats is toch echt gemakkelijker! Bovendien is dit voor ouders nog goedkoper ook!

En hoe zit het met al het materiaal dat nu netjes in het kantoor staat? Veel ervan is helaas niet erg geschikt voor kleuters en wat er wel geschikt is, wordt niet gebruikt omdat men niet weet hoe het in te zetten. Dat probeer ik nu een beetje aan te pakken.


Wat doe ik zoal:
Eén week heb ik de groep met jongste kleuters gedraaid, omdat Thomas ziek was. Agnes helpt me altijd met alles. Ik doe voor, zij vertaalt. Ze kan nauwelijks Engels, dus we lachen wat af! We hebben duplo gebruikt voor kleuren en aantallen aanleren en er ook veel mee geëxperimenteerd. Maar altijd wèl beginnen met schrijven op een lei met een stompje krijt: de 1 of een rondje.
In diezelfde groep heb ik met een paar kinderen achter in de klas gezeten om dingen uit te proberen, terwijl Digna schrijfles gaf. Je merkt goed dat de kinderen daar absoluut niet aan gewend zijn, dus dat stoorde te veel. Nu zit ik in het kantoortje en komt er steeds een groepje van 4 kinderen naar mij toe.

Ik laat ze kennis maken met memorykaartjes, zo’n bol met 10 vormen en bijbehorende gaten, waar ze doorheen moeten en puzzels van 4 en 6 vierkante stukjes van een huis, een haan, een vis, etc. Flip heeft die gemaakt van dik karton (de doos die om de koelkast zat!). De kleinste puzzel die ze op school hebben is 15 stukjes: dat duurt nog even, voor ze daar aan toe zijn.


Al deze dingen krijgen de meeste kinderen bij ons al heel jong thuis aangeboden, vanaf de wieg eigenlijk, maar hier zien de kleuters het voor het eerst, dus helemaal vooraan beginnen, maar het gaat wel snel. De kinderen vinden het leuk en zijn enthousiast. Alle puzzels worden ook door de leerkrachten steeds fanatiek gedaan, vaak op een tafeltje buiten, tijdens het buitenspelen. Binnenkort gaan we uitbreiden naar puzzels van 9-12-16 stukjes. We hebben nog karton genoeg!


Ook heb ik een dag de oudste kleuters les gegeven: Oscar moest naar een vergadering. Agnes was er nog niet dus het eerste half uur was ik alleen. Flip heeft wandplaten gemaakt van 1 tot 10 (cijfers en afbeeldingen erbij). Die hangen in die groep, dus kon ik die gebruiken. Alleen al het feit dat ik de kinderen door elkaar beurten gaf en ze mochten antwoorden vanaf hun stoel, was voor hen al zó anders! Ze waren zeer enthousiast! Ook kregen ze later een Nederlandse krul van de juf in hun schrift, vonden ze geweldig. Hier schrijft de meester een v. De volgende dag moest ik speciaal komen om weer een krul te zetten in elk schrift!

De kleuterschool in Kilangala

Sinds 2008 is er hier in Kilangala een kleuterschool, opgezet en gefinancierd door de Nederlandse stichting ProtanZ. Er werden 4 mensen aangetrokken die anderhalf jaar een speciale training voor pre school teachers gingen volgen in Morogoro in noord Tanzania. Er werd een gebouw neergezet met 4 lokalen en een kantoortje  en de opleiding en de salarissen werden betaald door ProtanZ. Daarnaast  werd in de loop der jaren een primary school  gebouwd, elk jaar één lokaal erbij. In 2015 waren er 4 lokalen en een kantoor klaar en inmiddels wordt de laatste hand gelegd aan nog 5 lokalen en de laatste woningen voor de leerkrachten. De bouw is betaald door ProtanZ. De hele primary school  is inmiddels overgedragen aan de Tanzaniaanse overheid.


In 2015 is afgesproken dat ook de kleuterschool overgedragen zou worden vanaf januari 2016. In juni 2016 kregen de leerkrachten van de kleuterschool te horen dat zij geen salaris konden krijgen, omdat ze niet als leerkracht erkend worden, want ze hebben geen middelbare- school diploma.  Na een half jaar zonder salaris  te hebben gewerkt zijn ze gestopt met lesgeven. Sinds er een nieuwe regering is, zijn de wetten aangescherpt voor het opleidingsniveau van de leerkrachten. Volgens mij een goede zet om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren.


Inmiddels is ProtanZ bereid voorlopig de salarissen weer te betalen en de bedoeling is de 4 leerkrachten hun middelbare school diploma alsnog te laten halen. Er is een middelbare school hier vlakbij en daar is nu overleg mee. Er komt een hoop bij kijken: inschrijfgeld, lesmateriaal, apart  les ’s middags door docenten van de middelbare school. De motivatie van de leerkrachten is nog het belangrijkst.


De kleuterschool is sinds 9 januari weer open en ik ben er sindsdien elke dag wel geweest om te helpen met het weer bruikbaar maken van de lokalen, materialen uitzoeken, schoonmaken, sorteren etc. Ook Agnes helpt goed mee: zij is kookster en manusje van alles op de kleuterschool; een soort conciërge. Ze kan geen woord Engels, dus leer ik van haar Ki Swahili woordjes. Het was nogal een rotzooitje. Het blijkt dat één leerkracht van de primary school  de kleuters (60 ongeveer) heeft opgevangen in haar eentje, toen de pre-school leerkrachten gestopt waren.  Eén lokaal stond barstensvol met tafels en stoelen en het materiaal  lag overal en onder het stof. Inmiddels is al het materiaal gesorteerd, schoongemaakt en enkele puzzels zijn weer compleet. Alles staat nu prachtig tentoongesteld in het kantoor.  Wat is er zoal: Mooie puzzels van o.a. Afrika, Tanzania en een van Canada, helaas meer geschikt voor oudere kinderen. Maar er is ook genoeg wel geschikt voor kleuters: veel duplo en soortgelijk nog groter plastic bouwmateriaal, vormpjes, memoryspelletjes, plastic cijfers en letters, schuurletters, etc. Dit materiaal is afkomstig uit Canada en Nederland, maar de leerkrachten hebben tijdens hun opleiding in Morogoro ook veel zelfgemaakt: triplex puzzels voor verschillende vormen, groottes, kleuren en ook een dominospel.


De kleuters zijn er elke morgen van 9 tot 11 uur. Het zijn er nu 72 en verdeeld over 4 leeftijdsgroepen.  De tafels staan in elke klas in rijen en het eerste uur wordt besteed aan het schrijven van een letter (b.v. de a voor de oudsten) of een  cijfer (de 1 voor de kleintjes) met krijt op een lei. Eerst maakt elk kind er één op het bord (allemaal netjes ná elkaar), dan op een lei (elk kind heeft er een op zijn tafel). Kinderen die het goed kunnen, krijgen daarna een schrift en met een potlood schrijven ze een bladzijde vol. De rest blijft oefenen op de lei. Het tweede uur spelen ze meestal buiten, tenzij het regent. De bedoeling is dat ze dan ook maïspap krijgen, maar de ouders moeten zelf voor maïs zorgen en dat is nu nog niet geregeld.


Al met al ziet de school er weer goed uit en komen er nog elke dag kinderen bij. Gisteren regende het pijpenstelen, dus konden de kleuters niet naar huis. I.p.v. om 11 uur gingen ze pas rond 1 uur naar huis. De kleuters zitten dan gewoon rustig op hun stoeltjes te wachten en zachtjes te praten. Uiteindelijk  is er een leerkracht die liedjes gaat zingen met zijn groep, een verhaal vertelt en later ook met memorykaartjes aan de gang gaat. Heel leuk om te zien. Ik zat ondertussen stapels oude  gebruikte schriften (soms nog uit 2008!) te sorteren. In half volle schriften worden de gebruikte bladzijden aan elkaar geniet, daarna wordt het oefenschrift. Soms zijn er alleen losse vellen over, dat worden kladblaadjes. Ik blijk toch echt wat met oud papier te hebben, zelfs in Afrika!


Er is voor mij genoeg te doen. Adviseren over materiaal-inzet en -gebruik, het liefst elke dag in elke groep. Volgens mij is er erg weinig van gebruikt. Ik denk dat ik eerst met de leerkrachten alle spelletjes langs ga om te horen of ze al iets gebruikt hebben en wat ze ervan vinden.