Maand: februari 2013

Siku Kuu ‘een grote dag’

Dit was een grote dag voor de kinderen uit deze regio, de overheid, de Kilangala Missie, de Stichting ProTanZ en ook voor alle donoren van de stichting. Vandaag is het gebied van de school officieel opgemeten. Op de hoekpunten zijn palen in de grond geslagen. De landmeter had zelfs een stateliet-meter. Voor ik wegga krijg ik de gegevens. Ook de man uit Namanyere, die wij enkele weken geleden spraken, was zelfs
meegekomen. Daarover straks meer. Verder de lokale onderwijsman uit Kipande . Iedereen was erg te spreken over het gebied voor de lagere school en de kleuterschool. Het terrein gaat nu officieel naar de overheid.
Vanochtend vroeg waren er de eerste kinderen uit Kipande er alsmede het hoofd van de school aldaar die zolang hier de ook het hoofd is tot dat de Ineke Alberda school geheel zelfstandig is. De hoofdmeester heeft alle dingen bekeken en enige terechte opmerkingen gemaakt . Ook zijn er directe plannen gemaakt voor de klasse tafel en stoel voor de onderwijzer en stoelen en tafels en een afsluitbare kast voor in het kantoor. Inmiddels zijn al die dingen gecalculeerd en worden zo spoedig mogelijk gemaakt.

En ja, natuurlijk moet de school starten en zijn er nog niet de spullen voor de onderwijzers om les te geven. Ik heb toegezegd om voor 1 keer deze dingen te betalen voor de twee klassen, maar dat daarna dit equipment voor rekening van de overheid komt. Morgen gaan we naar Sumbawanga om al deze dingen aan te schaffen. 

WOENSDAG 27 FEBRUARI GAAT DE SCHOOL OPEN MET DE EERSTE KLAS

in het nagesprek in het hoofdkantoor van de missie heb ik nogmaals bevestigd dat wij in 2013 in ieder geval 2 nieuwe lokalen gaan bouwen. Het 1e schoolmeesterhuis afmaken [ reeds betaald , maar de bouw werd
gestopt vanwege het weblijven van de onderwijzer]. zo mogelijk een 2e schoolmeesterhuis bouwen. zo mogelijk toiletten. Eerst kunnen de toiletten van de kleuterschool gebruikt worden. Wij bij de lokalen ook de meubels, zowel voor de kinderen als onderwijzers, leveren, maar niet het schoolequipment. Dus de hardware, maar niet de software, de leermiddelen. Zo mogelijk wordt het terrein voor lagere school voorzien van een laagje grint. Dat is redelijk goedkoop te krijgen bij de Chinezen die hier aan de weg werken. In zijn dankwoord verzekerde de man uit Namanyere dat de overheid van Tanzania zeker voor dat deel zal zorgen zoals ook voor de onderwijzers. En toen kwam de aap uit de mouw. Hij wilde al 3 onderwijzers sturen . Dus er nog 2 bij. Nou zo heb je niets en zo krijg je teveel . [Deze man werkt tenminste , in tegenstelling tot die man van de vorige keer die van alles beloofde en niets deed.]
Nu ja, dan moet hun kantoor maar een lokaal worden . Er komt wel een oplossing als het zover komt . 

Als slot bedankte hij de board of ProTanz [ en daarmee dus ook alle sponsors] voor alle moeite die zij doen om de Staat te helpen het onderwijs in deze achtergebleven regio te verbeteren. En Ineke Alberda betekent niet alleen de remenberence , maar is ook een standaard voor onderwijs.: Nu ja , een siku kuu, een grote , goede dag , woensdag gaat eindelijk de school beginnen . De mensen zijn hier echt heel erg blij. Veel mensen komen gewoon langs om te feliciteren. Maar ja, wij moeten als Stichting ProTanZ hard aan de slag om opnieuw fondsen te werven. Maar het is voor een goede zaak . En bovendien eindig , want over een paar jaar kan de Ineke Alberda School in zijn geheel worden overgedragen aan de overheid.

Noem mij maar weer gewoon Herman en niet langer Thomas, want het heeft even geduurd , maar nu is ze dan eindelijk aangekomen : de nieuwe onderwijzeres. Mozes en ik hebben haar vanmiddag uit Kipande gehaald . Daar stond op de afslag naar Kilangala met haar boeltje : een bed en een oude matras. Ze was op een open Truck [ in de bus] kan je niet al je spullen meenemen helemaal ergens bij het Tanganika meer vandaan gekomen . Vandaar dat het nog twee weken geduurd heeft voordat ze na haar eerste bezoek weer terug kon komen . Er gingen hier al verhalen rond dat ze de afgelopen tijd in een erg afgelegen gebied voor de klas stond , waar nauwelijks vervoer is.
Eerlijk gezegd zijn de afgelopen 2 week best moeilijk geweest voor mij. Want ik geloofde er geen barst meer van . Vandaar dat ik mij Thomas liet noemen . En vandaar dat ik weinig van mij liet horen , want opnieuw moeten ervaren om met een kluitje in het riet gestuurd te zijn was even teveel . Maar ik heb haar gekust vanmiddag op het kruispunt. Dwz een heel klein kusje op haar wang. Mozes heeft een foto genomen, dus nu is het waar !Voor de dame in kwestie was het waarschijnlijk een iets mindere ervaring , maar goed ze moest ook iets over hebben voor het goede doel.

Helaas spreekt ze niet of nauwelijks engels. De communicatie zal dus via mijn turks Swahili moeten verlopen of via de bemiddeling van Oscar, die heel goed engels spreekt en tot nu toe steeds mijn grote hulp is . Natuurlijk wist ik ook wel dat ze zou komen , al was het alleen al vanwege alle activiteiten die we ontplooid hebben. De klaslokalen zijn weer van glas voorzien, er is geschilderd, en het huis waar ze zou komen te wonen is helemaal opgekapt. [ de bouw van het nieuwe schoolmeestershuis was gestaakt vanwege de trage komst van de onderwijzer, maar inmiddels is de bouw weer hervat].

Daarnaast is ook een plan gemaakt waar het nieuwe lokaal met 2 klassen gaat komen en maakt de VTC een begroting die klaar is voor ik vertrek over een dag of 12/ 13 al.
Ook zijn er nieuwe tafeltjes en stoelen in de maak . 30 voor de lagere school . We hadden al 25 per klas . Het nieuwe aantal leerlingen per klas blijft 40 [en niet 45 ]. dus per klas moeten er 15 bij komen . Voor de lagere school dus 30 meubeltjes totaal . Deze zijn zo goed als klaar. Maar ook op de kleuterschool moet het aantal leerlingen omhoog om het benodigde aantal van 40 kinderen te halen die op een gegeven moment naar de lagere school gaan .
We verhogen het aantal kinderen per klas van 25 tot 30 en er komt een extra bovenklas van 10 kinderen uit Kipande . Zodoende moeten er nog 25 tafeltjes en stoeltjes bijkomen. Best nog wel een hele investering want de prijzen schieten hier omhoog en de euro staat relatief laag. We zullen als Stichting ProTanZ hard moeten werken om aan alle nieuwe plannen gestalte te kunnen geven. Vanmiddag voor wij de onderwijzeres ontmoetten hadden wij een gesprek in Kipande met de plaatselijke overheidsman voor het onderwijs en het hoofd van de lagere school in Kipande . Dat was een goed gesprek . Wat ik er van mee neem is ten eerste dat de school in Kipande gewoon uit zijn voegen barst. Het aantal leerlingen is 2 maal zo hoog als toegestaan. De nieuwe lagere school in Kilangala komt dus voor hen als geroepen. Het hoofd gaat komende week nu zelf in Namanyere pleiten voor de 2e onderwijzer, die eigenlijk al is toegezegd. Maar belangrijk is dat zij een bondgenoot zijn .

2e .Het hoofd van Kipande wordt ook tijdelijk het hoofd van Kilangala tot dat de school geheel zelfstandig kan worden . maandag komt hij om alle wensen kenbaar te maken zodat de school nog volgende week echt kan beginnen.
3e In de toekomst gaat de kleuterschool geheel geïntegreerd worden . Dit is voor het eerst in deze regio en misschien wel in heel Tanzania dat er vanuit een kleuterschool een basisschool voortkomt en niet andersom.
4e de school gaat officieel de ‘Ineke Alberda Shule ya msingi’ heten . [ shule ya msingi betekent basisschool] De onderwijsman las dat officieel voor .
5e de nieuwe school gaat zich in alle mogelijke coöperatie met Kipande ontwikkelen. Step by step.
6e. mogelijk volgend jaar januari zou een officieel openingsfeest kunnen plaatsvinden met een officiële naamsonthulling enz .
7e . als laatste punt zei de onderwijsman dat er ook een schoollied moet komen . Wat daar mijn wensen voor waren . Nu, duidelijk was dat ik graag de naam van Ineke er in vermeld zag. Dat gaat dus gebeuren. Verder heb hier eens de slogan ‘elimu ni muhimu’ bedacht. Educatie is belangrijk. Dat kwam nadat ik de betekenis van beide woorden vlak na elkaar tegen kwam en toen dacht : wat allitereert dat leuk . Dat wordt dus ook in het nieuwe lied opgenomen. Elimu ni muhimu. En zo is het .

Nog iets belangrijks. Maandag komt er ook een officiele landmeter die het land van de school opmeet waardoor het overgedragen wordt aan de gemeente Kipande . Daarmee wordt de school in wezen al eigendom van de overheid. Het was een van de voorwaarden die in Namanyere gesteld waren. Morgen wordt het laatste stuk akker voor de 2e keer geploegd waarna in dat gedeelte tarwe wordt gezaaid. Al met al : belangrijk is dat er met de komst van de onderwijzeres een nieuwe onomkeerbare stap hier in het onderwijs in dit onderontwikkelde gebied van Tanzania is gezet . En daar is het uiteindelijk allemaal om begonnen.

Eerder had ik al verteld dat zich inmiddels een schooljuffrouw op de missie had gemeld om te zien waar ze zou komen te werken. Helaas
waren Mozes en ik naar Sumbawanga en konden haar dus niet ontmoeten . Mozes ‘ assistent alsmede Roza en Christoffer van de kleuterschool hebben haar verwelkomd. Zij kregen de indruk dat zij zeer verheugd was hier naar toe te komen. Inmiddels zijn Mozes en ik vandaag naar Namanyere geweest en hebben daar niet met de allerhoogste baas gesproken – die was ziek – maar wel met iemand die goed op de hoogte was. Hij bevestigde de komst van de onderwijzeres en vertelde dat er ook nog een onderwijzer in aantocht is . Zo wacht je een jaar op iemand en zo heb je er zomaar twee.

In een brief, die ik helaas niet kan afdrukken omdat ik geen scanner heb , bevestigt hij dat de school in februari start met 2 klassen.
Een klas wordt dan gebruikt als kantoor. Hij vraagt ons tevens voor volgend jaar opnieuw 2 klassen te bouwen alsmede een schoolmeestershuis. Er zit dus continuïteit in. Hij zei ook dat de school in Kilangala zeer noodzakelijk is gezien de bevolkingsgro ei.
Verder hebben we het gehad over de kleuterschool – en ook daarover schrijft hij – en vraagt ons de kleuterschool nog voor 3 jaar te
ondersteunen. Het blijkt namelijk dat dit de eerste keer is dat een bestaande kleuterschool geintegreerd gaat worden in in lagere school .
Ze moeten daar nog ervaring in op doen. Tot nu toe moet een gewone onderwijzer daar les geven. Nu ben ik een ongelovige Thomas geworden, maar ik kan me nu toch niet aan de indruk onttrekken dat dit alles serieus is. Maar goed, ik geloof niet eerder dan dat ik haar gezien heb met eigen ogen.

Inmiddels gaan we wel verder. Morgen gaan we kijken waar de nieuwe lokalen gesitueerd gaan worden. Ook wordt de directeur van de VTC geconsulteerd om een begroting te maken . Die kan ik dan mee naar Nederland nemen zodat we straks een totaal plaatje hebben.
Ondertussen wordt er druk gewerkt aan de stoelen en tafeltjes voor de 2 lokalen om het totaal aantal op 40 per klas te brengen . Voor ieder lokaal waren reeds 25 in voorraad. Ook voor de kleuterschool betekent dit aanpassingen. Wij brengen nu het aantal leerlingen naar 30 en er komt een extra laatste- klas in het meesterskantoor van 10 kinderen om ook hier het totaal aantal op 40 te brengen . [ totaal dus 25 stoelen en tafeltjes]. Ieder jaar kunnen er dus 40 kinderen van kleuterschool direct over naar de lagere school. Ik ben gewoon erg blij met deze ontwikkeling. Ook erg dankbaar dat deuiteindelijke doelstelling in het zicht komt dat de school overgedragen gaat worden. Het wordt geen eeuwigdurend project. Ook de kleuterschool komt in het geheel.

Vallen diverse kanten hoor ik trouwens dat kinderen die van de Ineke Alberda kleuterschool komen het heel goed doen op de lagere school.
Zij behoren in alle klassen tot de besten. Inmiddels zijn de kinderen van de allereerste kleuterklas die Ineke in januari 2006 begonnen is,
beland op de secundaryschool , dus middelbare school. Ongelooflijk. Oscar zegt dat ze het daar ook goed doen . In ieder geval is het fijn dat het werk dat Ineke begonnen is zo wordt doorgezet. Met mijzelf gaat het heel goed . Het is wel druk. Bijna iedere dag zijn er ontwikkelingen , maar dat is juist fijn. Ook met de hond gaat het goed , ja ook tussen de hond en mij floreert het. Hij luistert alsof ik nooit ben weggeweest.

Lieve mensen gegroet.

Lieve mensen van protanz en allen die dit lezen, vooral Peter en Gerda. Ik ben zo blij. Allereerst om Peter, dat alles weer goed lijkt. Wat geweldig. Dit is het beste nieuws van alles. Jullie kunnen weer verder. Ten tweede ben ik blij dat de dienst in Wormerveer goed verlopen is en dat de brief goed is aangeslagen. Fijn dat Gerda aanwezig kon zijn. In het vliegtuig voelde ik me , na e drukke incheck, toch verbonden. Het is goed te weten dat je ergens thuishoort als je zo ver gaat. Ten derde: het is nu vrijwel 100% zeker dat er in februari een onderwijzeres komt. Zij is donderdag al op de missie geweest om kennis te maken. Helaas waren Mozes en ik toen naar Sumbawanga.
Maar ze heeft de school gezien en is heel blij om hier te werken, zei ze tegen Christoffer, het hoofd vd kleuterschool.. Ze is nu weg om haar spullen te halen. Ze komt zo lang in een huis vd missie te wonen. Er staan toevallig een paar leeg. Ze heeft er al een uit gezocht. Haar naam is Julieth Malange, een jonge vrouw.

Ik zei: vrijwel 100%, hoewel het nu wel zeker is. want ik begin steeds meer van de ongelovige Thomas te begrijpen. Ik geloof het niet eerder helemaal zeker voordat ik deze vrouw welkom gekust heb! We zijn nu bezig voor 2 klassen de stoelen en tafeltjes aan te vullen tot veertig. Want het aantal leerlingen zou op 40 komen. Ook worden er in het andere lokaal de ramen ingezet. Het is zelfs niet onmogelijk dat er nog een onderwijzer komt. Maar dat is niet waarschijnlijk. Er zijn zoveel geruchten. Ook op de kleuterschool komen er aanpassingen. Want straks moet de kleuterschool ook veertig kinderen per jaar afleveren. Er komen nu 30 kinderen in een klas ipv 25. En de lerarenkamer gaat gebruikt worden voor een extra klaslokaal voor de oudste leerlingen uit Kipande om het aantal op veertig te brengen die dan alleen het laatste jaar meemaken.
Volgende week woensdag of donderdag gaan Mozes en ik naar Namanyere om daar de prioriteiten te bespreken en een tijdpad op te stellen zodat wij serieus aan de gang kunnen.

Een hele omwenteling. Maar we kunnen vol enthousiasme aan de slag. Ik groet jullie allen. Morgen ga ik hier naar de kerk. De gewoonte is hier dat een bezoeker uit een andere gemeente, namens die gemeente de groeten doet. Ook ik zal morgen namens jullie de warme gevoelens en medeleven vanuit Wormer en Wormerveer doorgeven.