Derde brief

Noem mij maar weer gewoon Herman en niet langer Thomas, want het heeft even geduurd , maar nu is ze dan eindelijk aangekomen : de nieuwe onderwijzeres. Mozes en ik hebben haar vanmiddag uit Kipande gehaald . Daar stond op de afslag naar Kilangala met haar boeltje : een bed en een oude matras. Ze was op een open Truck [ in de bus] kan je niet al je spullen meenemen helemaal ergens bij het Tanganika meer vandaan gekomen . Vandaar dat het nog twee weken geduurd heeft voordat ze na haar eerste bezoek weer terug kon komen . Er gingen hier al verhalen rond dat ze de afgelopen tijd in een erg afgelegen gebied voor de klas stond , waar nauwelijks vervoer is.
Eerlijk gezegd zijn de afgelopen 2 week best moeilijk geweest voor mij. Want ik geloofde er geen barst meer van . Vandaar dat ik mij Thomas liet noemen . En vandaar dat ik weinig van mij liet horen , want opnieuw moeten ervaren om met een kluitje in het riet gestuurd te zijn was even teveel . Maar ik heb haar gekust vanmiddag op het kruispunt. Dwz een heel klein kusje op haar wang. Mozes heeft een foto genomen, dus nu is het waar !Voor de dame in kwestie was het waarschijnlijk een iets mindere ervaring , maar goed ze moest ook iets over hebben voor het goede doel.

Helaas spreekt ze niet of nauwelijks engels. De communicatie zal dus via mijn turks Swahili moeten verlopen of via de bemiddeling van Oscar, die heel goed engels spreekt en tot nu toe steeds mijn grote hulp is . Natuurlijk wist ik ook wel dat ze zou komen , al was het alleen al vanwege alle activiteiten die we ontplooid hebben. De klaslokalen zijn weer van glas voorzien, er is geschilderd, en het huis waar ze zou komen te wonen is helemaal opgekapt. [ de bouw van het nieuwe schoolmeestershuis was gestaakt vanwege de trage komst van de onderwijzer, maar inmiddels is de bouw weer hervat].

Daarnaast is ook een plan gemaakt waar het nieuwe lokaal met 2 klassen gaat komen en maakt de VTC een begroting die klaar is voor ik vertrek over een dag of 12/ 13 al.
Ook zijn er nieuwe tafeltjes en stoelen in de maak . 30 voor de lagere school . We hadden al 25 per klas . Het nieuwe aantal leerlingen per klas blijft 40 [en niet 45 ]. dus per klas moeten er 15 bij komen . Voor de lagere school dus 30 meubeltjes totaal . Deze zijn zo goed als klaar. Maar ook op de kleuterschool moet het aantal leerlingen omhoog om het benodigde aantal van 40 kinderen te halen die op een gegeven moment naar de lagere school gaan .
We verhogen het aantal kinderen per klas van 25 tot 30 en er komt een extra bovenklas van 10 kinderen uit Kipande . Zodoende moeten er nog 25 tafeltjes en stoeltjes bijkomen. Best nog wel een hele investering want de prijzen schieten hier omhoog en de euro staat relatief laag. We zullen als Stichting ProTanZ hard moeten werken om aan alle nieuwe plannen gestalte te kunnen geven. Vanmiddag voor wij de onderwijzeres ontmoetten hadden wij een gesprek in Kipande met de plaatselijke overheidsman voor het onderwijs en het hoofd van de lagere school in Kipande . Dat was een goed gesprek . Wat ik er van mee neem is ten eerste dat de school in Kipande gewoon uit zijn voegen barst. Het aantal leerlingen is 2 maal zo hoog als toegestaan. De nieuwe lagere school in Kilangala komt dus voor hen als geroepen. Het hoofd gaat komende week nu zelf in Namanyere pleiten voor de 2e onderwijzer, die eigenlijk al is toegezegd. Maar belangrijk is dat zij een bondgenoot zijn .

2e .Het hoofd van Kipande wordt ook tijdelijk het hoofd van Kilangala tot dat de school geheel zelfstandig kan worden . maandag komt hij om alle wensen kenbaar te maken zodat de school nog volgende week echt kan beginnen.
3e In de toekomst gaat de kleuterschool geheel geïntegreerd worden . Dit is voor het eerst in deze regio en misschien wel in heel Tanzania dat er vanuit een kleuterschool een basisschool voortkomt en niet andersom.
4e de school gaat officieel de ‘Ineke Alberda Shule ya msingi’ heten . [ shule ya msingi betekent basisschool] De onderwijsman las dat officieel voor .
5e de nieuwe school gaat zich in alle mogelijke coöperatie met Kipande ontwikkelen. Step by step.
6e. mogelijk volgend jaar januari zou een officieel openingsfeest kunnen plaatsvinden met een officiële naamsonthulling enz .
7e . als laatste punt zei de onderwijsman dat er ook een schoollied moet komen . Wat daar mijn wensen voor waren . Nu, duidelijk was dat ik graag de naam van Ineke er in vermeld zag. Dat gaat dus gebeuren. Verder heb hier eens de slogan ‘elimu ni muhimu’ bedacht. Educatie is belangrijk. Dat kwam nadat ik de betekenis van beide woorden vlak na elkaar tegen kwam en toen dacht : wat allitereert dat leuk . Dat wordt dus ook in het nieuwe lied opgenomen. Elimu ni muhimu. En zo is het .

Nog iets belangrijks. Maandag komt er ook een officiele landmeter die het land van de school opmeet waardoor het overgedragen wordt aan de gemeente Kipande . Daarmee wordt de school in wezen al eigendom van de overheid. Het was een van de voorwaarden die in Namanyere gesteld waren. Morgen wordt het laatste stuk akker voor de 2e keer geploegd waarna in dat gedeelte tarwe wordt gezaaid. Al met al : belangrijk is dat er met de komst van de onderwijzeres een nieuwe onomkeerbare stap hier in het onderwijs in dit onderontwikkelde gebied van Tanzania is gezet . En daar is het uiteindelijk allemaal om begonnen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *