Nu ik de datum typ kan ik me nauwelijks voorstellen dat het pas januari is. Het is hier mooi weer met af en toe een tropische regenbui. Toch is er veel minder water dan andere jaren. Wij hoorden dat er in Kenia en Kongo hier betrekkelijk dichtbij, grote droogte heerst en hongersnood. Men is hier oprecht bezorgd over het weinige water dat uit de lucht komt vallen, teveel is niet goed, maar met te weinig groeien de gewassen niet voldoende.
Wij zijn begonnen met het maken van goten, om het regenwater op te vangen. Deze week beginnen we met het graven van een groot gat in de grond om daar een opvang bassin te maken, zodat we het “dure” water alleen voor de bereiding van voeding en als drinkwater gebruiken en uit het bassin water gebruiken om te wassen en de tuin de begieten.
We hopen een voorbeeld neer te zetten, want echt zuinig met water zijn ze hier niet. Zoals ik al vaker heb gezegd; ze denken aan vandaag en vergeten dat morgen komt.
We kunnen nu de eerste Hollandse sperziebonen eten (Durk bedankt dat je ze meegaf), en ook de tuinbonen komen de grond al uit! De banaanbomen beginnen te groeien en de geraniums tieren welig!
Afgelopen zondag zijn we begonnen met de zondagschool. We zijn nog niet zover dat de kinderen door hebben dat we de zondagsschool alleen op zondag houden tijdens de kerkdienst! Vorige week donderdag stonden hier al 50 kinderen op de stoep.
We hebben er maar een gezellige middag van gemaakt, want anders lopen ze toch bij de deur om. Zondagmorgen waren er zeker 60/70 kinderen die mee gingen naar de zondagschool: het was reuze gezellig en toen we na het verhaal en een nieuw lied ook nog eens kleurpotloden te voorschijn toverden, kon het voor hun niet meer stuk… Het is ontroerend om mee te mogen maken hoe blij kinderen met een potlood zijn om te tekenen.
Sommigen hebben nog nooit een potlood vastgehouden en anderen maken meteen de mooiste tekeningen. Na afloop van de dienst hebben ze keurig hun potloden weer ingeleverd en er was geen potlood weg!!
Na afloop vonden wij dat we van onze zondagmiddag mochten genieten, maar . Om twee uur stonden er alweer twintig kinderen die zondagschool wilden!! We hebben ze nog even fijn laten tekenen en na een uurtje naar huis gestuurd. Maar om vier uur stonden er weer zoveel kinderen op de stoep En maandagmorgen weer Onze hulpen hebben ze nog maar een keer uitgelegd dat het alleen op zondag is!! Maar we zijn heel blij dat deze kinderen een paar gelukkige uren hebben gehad. Vanaf morgen gaan we een leerplan opzetten voor kleuterscholen. Want kinderen tot en met zeven jaar mogen niet naar school en soms zijn ze er hard aan toe. Wij denken te beginnen vanaf vijf jaar, maar moeten eerst de mogelijkheden nog goed onderzoeken. We hebben hier niet de beschikking over speel- en leermiddelen dus we zullen het eenvoudig moeten houden met kleurpotloden en spelletjes.
We hopen er ook een beker melk of thee te kunnen schenken, maar dat hangt van de kosten af en natuurlijk tanden poetsen!!! Verder kunnen ze hier met weinig, veel creatiefs doen. Maar juffen en meesters: houd me eens op de hoogte van verschillende mogelijkheden.
Wij hopen naast de tandenborstels nog wat geld te hebben voor ballen en touwen en misschien wat verf!! Dan kunnen we aardig bezig met de fijne en grove motoriek.
Kinderen hebben gewoon wat aandacht en boven alles liefde nodig! We hebben een meisje in huis van 17 jaar. Ze is hier voor de huishouding, de was en het eten. Ze woont bij haar broer en schoonzus.
Vorige week ontdekte ik dat ze al haar verdiende geld af moest geven aan haar broer. Maar dat is het ergste niet! Soms komt ze na de middag doodmoe bij ons aan, want ze moet ook voor het eten en de huishouding bij haar broer zorgen. Ze is gewoon blij als ze tussen de middag niet naar huis kan/hoeft.
Zaterdagmiddag hebben we met een groot stel een gezellige thee georganiseerd en ik heb haar voor het eerst zien lachen!! Kinderen hebben hier al jong zorgen, moeten mee helpen met het werk en vanaf drie/ vier jaar moeten ze voor hun broertjes en zusjes zorgen, of nichtjes en neefjes. Vanaf heel klein zijn ze op het land om voor de tuin te zorgen, de geiten te hoeden en de stieren te weiden. Eigenlijk herinner ik me deze verhalen van onze ouders en grootouders: rond 1900/ 1930 zo leven we hier. Met dit verschil dat de nieuwe tijd, of m.a.w. het westen, hier heel snel naar toe komt en wij er 100 jaar over hebben kunnen doen. We zijn in elk geval heel blij dit werk te mogen doen: het is en blijft heel bijzonder om dit leven mee te mogen maken en te leren kennen.
Graag zou ik jullie met foto’s verblijden, maar helaas heb ik nog geen computer gevonden waar dit op kan, dus jullie moeten het met onze verhalen doen!
veel en tot de volgende keer!!