Ik ben verbaasd en verwonderd over de schrille tegenstellingen in dit land. Vanmiddag met een stervende man naar Kundi gereden, dwars door de velden. Aangekomen bij zijn kleine lemen hut, werd hij op een rieten mat, op de grond gelegd in de schaduw van de boom. Vol liefde omringd door zijn vrouw en kinderen. De man was zo ziek, omdat hij veel te weinig voedsel had gehad: gewoon ondervoed! De mensen zijn zo arm, wij weten niet wat het betekent om zó arm te zijn, dat je geen voedsel kunt kopen. De begrafenis zal deze week een groot feest worden waarbij kosten noch moeiten zullen worden gespaard.
Morgen zal hij in de hemel zijn…
Er is een gezegde in Nederland: verwondert u slechts! Dat doe ik! Even heb ik bij de familie gezeten en met ze gesproken. Vol overtuiging wordt er gezegd: Mungu saidi (God zal helpen). Eigenlijk wil ik heel graag helpen, maar hier sta je met lege handen, gelukkig is het geloof van deze mensen zo groot!
Toen ik terugreed naar huis, dwars door de velden en over zandwegen, werd ik overweldigd door de schitterende natuur, . Dat wij dit mogen doen, dat wij hier mogen rijden. En toch staan we met lege handen. Wij krijgen zoveel terug voor het kleine beetje dat we kunnen doen. Wij verwonderen ons elke dag.