Lieve mensen, als ik dit schrijf zijn er in onze tuin de eerste zonnebloemen uitgekomen. Het weer is hier meestal heel aangenaam en zonnig, maar het kan ook dagenlang regenen en behoorlijk koud zijn. Hoewel het voor ons gevoel veel regent, blijkt er toch te weinig water te vallen. Dat kunnen we zelf constateren doordat het beekje dat naast ons huis loopt nog steeds droog staat. Dit terwijl het vorig jaar rond deze tijd, toen wij hier voor het eerst waren, lustig stroomde. In de omringende landen, zoals Kenia en Zambia en ook Noord Tanzania zelf, blijkt er te weinig water te zijn en dus hongersnood.
Dat merken wij o.a. doordat de prijzen van het maïs hoog zijn: voor de grotere boeren hier wel een voordeel. Toch maakt ook hier zich iedereen zorgen over het water, want water…, als dat er niet is, dan is er geen leven. Daarom zijn wij ook zelf bezig met waterhuishouding! Geen lekkende kranen (hoewel dat hier bijna onmogelijk te realiseren is). We zijn ook bezig goten langs ons huis te maken. Op dit moment zijn onze mensen in de tuin bezig een put in ons terrein te graven van zo’n 3 meter diep en 4 meter doorsnede. Daarin kunnen we dan het regenwater opvangen en dat gebruiken voor de droge tijd. Het is echter vreselijk duur. Arbeidskracht is wel goedkoop hier (1 euro per man per dag), maar de materialen zijn des te duurder: cement, stenen, ijzeren bewapening, om maar te zwijgen over het loodgietersmateriaal, dat bovendien van zeer slechte, Chinese, makelij is. Ik denk dat het geheel: goten, pijpen, afsluiters, leidingen enz enz, rond de 1000 euro komt. Voor Nederlandse begrippen misschien niet eens zo duur, maar hier (ook gezien ons budget) een vermogen. Toch willen we doorzetten om te laten zien dat er tegen watertekort wel wat te doen is. Bovendien past dit in een groter plan om in samenwerking met de missie een tweede moeilijk toegankelijke, waterbron, boven in de bergen te gaan exploiteren. De enige waterbron die er nu is wordt eigenlijk te klein, omdat er ook een grote middelbare school gebruik van maakt. Dit gaat echter wel 4000 euro kosten en daar zou een aparte financiering voor moeten komen. Misschien hoort u daar nog eens over!
Het is zaak dat men beseft hoe belangrijk water is en wordt. Hebben wij in Nederland daar wel oog voor?
In januari zijn we begonnen met ons eigenlijke werk hier: educatie, ontwikkeling en zorgen dat de mensen hier, onder de gegeven omstandigheden, zich zo goed mogelijk kunnen ontplooien.
Het lijkt hier echt nog op onze tijd van voor de oorlog. Ook heel intelligente mensen moesten gewoon op het land werken: helemaal geen middelbare school, dus hup geld verdienen.
We richten ons daarbij eerst op de kinderen en straks via de kinderen op de ouders.
Het eerst zijn we begonnen met het lesgeven aan godsdienstleraren. Dat gaat heel goed. Er zijn daar verhalen over te vertellen waar je een boek mee kunt vullen, maar dat later. Ten tweede zijn we deze maand begonnen met een kindernevendienst. We gaan aan ons eigen succes bijna te gronde. Zeventig tot tachtig kinderen iedere zondag. Probleem is (net als in Nederland) mensen te vinden die willen helpen. Ten derde zijn we hier een kleuterschool begonnen voor kinderen van 5 en 6 jaar. Over die leeftijd zijn we erg streng, omdat anders ook de kleinere kinderen meekomen. Kinderen van 5 en 6 passen hier al op hun jongere broertjes of zusjes als hun moeder naar de shamba (=bouwland) is. De kleuterschool vergt heel veel energie, omdat we ook meteen de leraren moeten zoeken, betalen en opleiden; nu voorlopig werk genoeg. Fijn om even naar de zonnebloemen te kunnen kijken en even tot rust te komen. We werken gestaag door en we zijn blij dat zoveel mensen met ons meeleven in Nederland. Dank voor uw lieve brieven en giften: dit steunt ons enorm. We hebben voor de kleuterschool nu tandenborstels gekocht, kleurpotloden en papier. Verder laten we meubeltjes maken en maken wij zelf lesmateriaal. Het is moeilijk om van niets ‘iets’ te maken, maar je wordt hier wel heel creatief. We hebben nu een klas van dertig kleuters die elke dag komt. We schenken iedere morgen ugi (=maispap met wat suiker), de kinderen zijn daar dol op. Tot zover deze keer.
Veel liefs van ons voor u allen.