Kleuterschool

Deze week kreeg ik al heel lief een berichtje waarom we al zolang niets van ons lieten horen. In de eerste plaats omdat we gewoon geen verbinding kregen: dat blijft een crime. In de tweede plaats omdat we het gewoon heel druk hebben.

We zijn vorige week begonnen met de kleuterschool. We hebben nu dertig kinderen die iedere dag trouw komen. Als gebouw gebruiken we de kerk. Heet zoiets multifunctioneel? Ik geloof van wel. De kinderen zitten op matten op de grond, maar we hebben nu wel bankjes besteld: dat is wat overzichtelijker. Juma, onze tuinman, blijkt een geboren onderwijzer. Iedere dag bespreken we het programma. Hij doet het en ik help hem een beetje. Ik probeer hem elke dag wat nieuws te leren; de jongen heeft nooit de kans gehad om naar school te gaan, maar hij pakt het heel snel op.

Iedere morgen om 9 uur begint de chekechea (spreek uit: tjseketsjeaa). We slaan dan op een oude velg (van een vrachtauto) met een stuk ijzer en van alle kanten komen de kinderen aan lopen. We beginnen met een liedje, een kringgesprek en een verhaal. Daarna doen we allerlei spelletjes. Om kwart over tien krijgen de kinderen ugi (maïspap met suiker) om wat energie op te doen. Van de giften uit Nederland hebben we onder andere meel en suiker gekocht. De kinderen zijn daar heel blij mee. Daarna handen wassen: dat is heel gewoon hier, omdat ze met hun handen eten en tandenpoetsen. Gek hoor, maar wel leuk! Daarna gaan we “leren”: kleuren, tekenen of prikken. Ik heb van spijkers en een stukje hout prikpennen gemaakt en als voorbereidende schrijfoefening werkt dat geweldig. Misschien is het wel heel ouderwets, maar ja, het is lang geleden dat ik naar de kleuterschool ging. De kinderen vinden het fantastisch en daar gaat het om. Om twaalf uur gaat de school uit. Ik zeg wel 9 uur en 12 uur, maar hier begint de dag om 7 uur. Dat noemen ze 1 uur. 9 uur is dus 3 uur en 12 uur is 6 uur… Kunnen jullie dit nog volgen?

We zijn heel druk bezig leraren op te leiden voor de verschillende scholen. Het is verbazingwekkend hoe weinig de leraren weten. Een atlas hebben ze nog nooit gezien. Ze hebben geen idee van tijd, gisteren en vandaag weten ze nog. Maar   we kunnen boekwerken schrijven over hoe mensen denken en doen. Leraren staan nog met een stok voor de klas!

We zouden het best fijn vinden als sommige mensen hier stage zouden willen lopen of een werkvakantie zouden willen doen. Bijvoorbeeld bij de scholen helpen, zeker als je op de PA zit mag dit misschien wel voor punten of in het kinderhuis of bij straatkinderen of in het ziekenhuis (elk meisje of vrouw mag bevallingen bijwonen en dat is heel bijzonder)? Er zijn mensen die graag op een computer willen leren werken, maar helaas zijn er nog geen computers, dus dat moet nog even wachten. Denk er maar eens over na!

Als jezelf de reis betaalt krijg je hier kost en inwoning gratis en boven alles heel veel dankbare mensen en heel veel liefde. Schrijf een briefje, met je ideeën en motivatie en je krijgt zeker antwoord! Als je met een aantal komt is de reis ook goedkoper!

Wij zijn dankbaar dat we hier mogen zijn en genieten van de dagen, van de liefde en de dankbaarheid!! Het maakt ons leven heel rijk!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *