Een tijdje geleden had ik een leuk gesprek met een ouder echtpaar in lijn 9 naar de Middenweg in Amsterdam. Nu ja, ouder? Een paar jaar ouder dan ik. Na een tijd krijgen we het, via het werk dat je deed, over ProTanZ en dus over het ‘Ineke Alberda’ Scholenproject in Tanzania. Zij werden er heel enthousiast over en wilden er alles over weten. Zij vonden ook dat kleinere projecten zoals het onze een veel groter impact heeft dan die giga- instellingen, waarbij je niet weet waar je geld blijft.
Zij zouden nog iets storten op onze rekening, maar dat heb ik nog niet na kunnen kijken.
In ieder geval, fijn, dat mensen zo mee willen denken en nog enthousiast kunnen zijn.
En zo fijn, zo’n onverwacht gesprek op een zondag in lijn 9 te Amsterdam.