Protanz: beleid zoals dat ons altijd voor ogen stond bij de ontwikkeling van de ‘Ineke Alberda’ School:
Onze beleidsvisie kunnen we volgens samen vatten in deze zin: trachten om vanuit de situatie te zien van de mensen in het betreffende gebied, dat is dus voor ons de situatie zoals wij die aantroffen vanaf 2005, toen wij daar voor het eerst in Kilangala kwamen; het primaat lag dus bij hun behoeften en niet wat wij vonden dat nodig was. Deze visie kan je in een aantal beleidspunten onderbrengen.
Geen dingen bedenken die daar niet passen. Geen Nederlandse modelschool maken, maar aanpassen aan de aanwezige mogelijkheden. Bijvoorbeeld geen computers willen of ’s avonds huiswerk laten maken als er geen elektra is [en het tussen zes en zeven ’s avonds donker wordt. Zoveel mogelijk de bevolking zelf betrekken en verantwoordelijk maken in wat zij verlangen. Voorwaarden scheppen dat kinderen Überhaupt naar school kunnen gaan. bijvoorbeeld pap verstrekken als de kinderen s’ochtends geen ontbijt krijgen en een uur naar school moeten lopen. Niet eeuwig blijven, maar jezelf overbodig maken. De school ‘afrikaniseren’, dat wil zeggen niet Nederlandse onderwijzers aantrekken, maar mensen uit de bevolking opleiden en daarmee kennis verspreiden. Enz.
Beloningsbeleid
Alle leden van het bestuur alsmede alle betrokkenen en vrijwilligers verrichten hun taak ‘Om Niet’, oftewel ‘Pro Deo’. Daaronder vallen mede de regelmatige, (noodzakelijke) reizen naar- en in Tanzania en tevens de diverse bezoeken in Nederland. Deze reiskosten worden door de deelnemers zelf bekostigd. Met uitzondering van bank- en administratiekosten (denk daarbij bijvoorbeeld aan PR-kosten), worden alle opbrengsten, die de stichting ontvangt, besteed in Tanzania ten behoeve van het ‘Ineke Alberda Scholenproject’ te Kilangala. Er blijft dus om zo te zeggen niets ‘aan de strijkstok hangen’. Statutair is vastgelegd dat bij opheffing van de Stichting ProTanZ het mogelijke,batige, saldo wordt overgemaakt ten gunste van het Weeshuis in Kilangala.
Protanz Nieuw Beleid
Van: wij heffen ons op
tot: wij slanken af
Wij hadden het voornemen om na de definitieve overdracht van de school aan de Tanzaniaanse Overheid Protanz langzamerhand op te heffen. Het werk was immers gedaan en een van onze voornaamste beleidspunten was ons terug te trekken als onze doelstelling behaald was, of beter gezegd: zorg dat je niet altijd nodig blijft (om vaak ook nog als melkkoe dienen).
We kwamen er echter achter, dat ondanks steeds nieuwe hoop, halverwege september 2023 er definitief geen geld beschikbaar zou komen. Hoe wij ook moeten denken over de definitieve weigering van de overheid om de toegezegde salarissen niet uit te betalen, het maakte ons een ding duidelijk: deze weg loopt gewoon dood. Voordeel is wel dat de zeer hoge kosten om steeds naar Namanyere te rijden zullen eindigen.
Keuze: principe of educatie
We kwamen dus voor de overweging te staan: houden wij vast aan ons beleidsvoornemen toch te stoppen of willen en kunnen wij op een kleinere voet doorgaan, maar daarmee wel ontrouw te zijn aan een van onze belangrijkste uitgangspunten? Bij dit alles speelde ook het feit dat de leden van het bestuur van Protanz al 17 jaar door dik en dun met de school bezig is en inmiddels een hoge leeftijd hebben bereikt. Maar als wij de stekker uit het project zouden trekken dan betekende dat zeker ook het einde aan de kleuterschool. En juist dat zou de school als geheel geen goed doen.
De leerkrachten van de kleuterschool geven immers door hun lesmethode en hun liefdevolle aandacht voor de kinderen een boost aan het onderwijs op de gehele school. Vanaf de start van het onderwijs op de school als geheel blonk het onderwijs daar ver uit boven de omringende scholen. En dat betekent toch een enorme domper voor de gehele school. Uiteindelijk werden dan de kinderen de dupe van een domme overheid. Het werd voor ons een keuze tussen principe en educatie: het belang van de kinderen.
We kiezen voor educatie onder voorwaarden.
We begonnen toch te neigen naar een voortzetting. Maar als we dat gingen doen dan moesten aan de volgende voorwaarden voldaan worden. Het bestuur mag inkrimpen, met een minimum aantal moet het kunnen lukken. Zo weinig mogelijk werk en problemen. Er moet een veilig systeem in Kilangala opgezet kunnen worden. Geen grote wervingsacties zoals voorheen. Reserves benutten. Trouwe donoren benaderen voor toch continuïteit.
Wel een ANBI stichting blijven. Hierbij speelt mee dat onze ANBI toekenning nu verlengd moet worden, uiterlijk voor 2 okt. 2023. Wij opteren om een kleine ANBI te zijn. ook een ‘kleine ANBI’ heeft alle rechten voor de donoren. Duidelijkheid dat wat wij geldelijk aan de onderwijzers schenken een ondersteuning, compensatie is, en nooit de hoogte van een overheidssalaris kan behalen. Er kan geen claim opgelegd worden. Ook mag het bedrag de mogelijkheden van Protanz niet overschrijden.
Principieel blijft dat de overheid verantwoordelijk blijft voor de salarissen en in gebreke blijft zolang zij die niet uitkeert.
Activiteiten: Waar wij nu mee bezig zijn
Uiteindelijk kwamen wij tot het besluit om een compensatie aan de kleuteronderwijzers te blijven verstrekken. Op dit moment zitten wij volop in de transitie dit beleid te realiseren. We werken op een aantal fronten:
- we zijn bezig om onze ANBI erkenning weer opnieuw aan de richtlijnen te laten voldoen.
- Bestuurlijk de taken te herschikken. Ook zullen binnenkort een aantal mensen afscheid nemen.
- We zijn druk bezig (zelfs op dit moment met goed resultaat) om in Tanzania een officiële bankrekening te openen op naam van de school, waar wij veilig geld voor de onderwijzers naartoe kunnen zenden. 2x per jaar wordt gestort. Opname kan alleen geschieden door ondertekening van 3 personen. Per maand wordt de compensatie aan de onderwijzers uitbetaald. De onderwijzers sturen dan een appje of mailtje aan de penningmeester dat zij het bedrag hebben ontvangen . Dit is wel het meest waterdichte systeem dat we konden bedenken. Per oktober willen wij met het systeem starten.
Wat wij hopen
We hopen op deze manier dat de gehele ‘Ineke Alberda’ School in Tanzania haar goede werk nog een tijd kan voortzetten. Inmiddels hebben een honderden kinderen de school doorlopen. Velen daarvan [70-80 %] konden vervolgens naar de middelbare school en behaalden daar het diploma. En dit in een gebied waar in 2006 nog geen educatie was . In de tijd van Obama hebben we eens met de kinderen afgesproken dat een nieuwe president in Tanzania uit Kilangala komt.